درباره محمدنور رئیسی
در زندگی گذشته خود سرگرم فعالیتی بودم که هیچ تخصص و علاقهای نسبت به آن نداشتم و بدون رضایت قلبی وقت خودم را صرف آن میکردم. اما چیزی که برای من خیلی جالب بود این بود که در کارم بیشتر از حد لازم حرف میزدم. و در گذر زمان متوجه شدم از کاری که انجام میدهم و شغلی که دارم رضایت کافی را ندارم و همین عدم رضایت سبب شد که تامل کنم و در خلوت بشینم و بررسی کنم تا چه کاری انجام بدهم که رضایت شغلی و احساس عزت نفس داشته باشم.
در نتیجه با در نظر گرفتن معیارهای موجود در ذهن و در دل خود تصمیم گرفتم به شغلی روی بیاورم که در آن احساس ارزشمندی و رضایت کنم. شرایط هم در جهت خواستهی من قرار گرفت و من وارد عرصه و صنعت سخنرانی و آموزش دیدن در این زمینه شدم تا به صورت حرفهای و جدی در راستای علاقه و خواستهی خودم گام بردارم و در دورههای مختلف سخنرانی شرکت کردم. با اساتید مختلفی آشنا شدم و از دانش و تجربیات آنها استفاده کردم و در مسیری که درپیش گرفته بودم خیلی جدی و مصمم بودم تا از هیچ تلاشی دریغ نکنم تا بتوانم یک شخص مفید و کارآمدی برای جامعه باشم و جزء افرادی باشم که با آموزش جامعه خود را جای بهتری برای زندگی کردن میکنند.
اکنون من به یکی از بزرگترین اهداف خودم در زندگی رسیدم و توانستم کاری را انجام بدهم که در آن احساس ارزشمندی میکنم. این شگفتی سبب شد علاقه من به حیطه سخنوری و فن بیان شدت بیشتری پیدا کند و تصمیم گرفتم این مسیر را با جدیت بیشتری ادامه داده و آموزشهای به ظاهر سخت و دشوار ولی جذاب و شیرین این حوزه را در اختیار دیگران نیز قرار دهم.
بنابراین من در زندگی و کسب و کار گذشته خود همیشه در حال سکون و در جا زدن بودم و فرصتهای خیلی زیادی را از دست دادم. و هرگز این فرصت و موقعیت را نداشتم تا شخص مفید و کارآمدی برای جامعه باشم و این موضوع برای من اصلا جالب و قابل قبول نبود. و برای تبدیل شدن به یک شخصیت مفید وتاثیرگذار در جامعه نیازمند مهارتهای بهروزتر و ارتباطات بهتر و مناسبتری بودم.